plusy i minusy

[Ania406]

...

[Alishia]

Bardzo się cieszę,że sytuacja zaczęła się stabilizować i oby tak dalej!
Śpiący mózg?Dobre określenie;)Prawdę mówiąc każdy z nas ma rozkojarzone dni...a to często jest spowodowane pogodą,albo jakimiś emocjami,które nie pozwalają nam się skupić na sprawach codziennego życia.
Może spróbuj pić jakieś preparaty,które wspomagają pamięć czy koncentrację.Często w takich preparatach znajdują się też witaminy i składniki,które dobrze wpływają na cały organizm.

[Yaseck]

Polecam długie spacery.

[Shima]

Mam nadzieje że Twoje rozkojarzenie to nie jest efekt leków...bardzo możliwe że Twój mózg był (i pewnie jeszcze jest)do tej pory bardzo zajęty sprawami crohna i wszystkiego co sie z nim wiąże....dla Twojego mózgu to są w tej chwili sprawy priorytetowe a inne rzeczy(chocby to były sprawy z zyciem codziennym związane)poprostu olewa
Myśle, że w momencie kiedy przestaniesz skupiać sie na CD a zaczniesz na innych sprawach powolutku to rozkojarzenie minie(no ale do tego trzeba uspic CD na dluzej )

[Yaseck]

Ja niestety przy zaostrzeniu też gorzej myślę i ciężej mi się na czymś skupić. Ale to chyba wina ogólnego osłabienia organizmu, bo nie mam tego problemu gdy czuję się lepiej.

[Ania406]

..

[Ania406]

..

[Alishia]

Zapominanie słów...nie przejmuj się:)Też to mam.Tylko ja chyba z powodu zażywania używek;)
Szkoda,że lekarz zapomniał o tych lekach(takie rzeczy nie powinny się dziać!).
Ale spokojnie,wszystko jest na dobrej drodze.Nie myśl o tych wszystkich problemach,a na pewno łatwiej Ci będzie się zaaklimatyzować:)Głowa do góry.

[Ania406]

...

[Ania406]

..

[doelli]

Czyżby dopadł Cię stres!
Może po prostu organizm odreagowuje całe, to napięcie związane z diagnozą. Wiadomo, że jak przez dłuższy czas żyłaś w takim dużym napięciu nerwowym, to organizm nie da rady, tak na już pozbyć się tego napięcia. Odpoczywaj, staraj się unikać tego wszystkiego, co powoduje powrót napięcia. Dobrze, że wyjechałaś, myślę, że z dnia na dzień będzie coraz lepiej, aż wrócisz do normy.
Miłego odpoczynku
Tak już jest - musimy być cierpliwi wobec naszego ciała, akceptować jego braki, bo ono z roku na rok będzie potrzebowało coraz więcej wyrozumiałości... a jeżeli zaakceptujemy jego słabości, poznamy je, to łatwiej będzie nam nim kierować, by nam jak najdłużej służyło. A psyche też wtedy wiele zyskuje - przez poznanie słabości ciała, może odzyskać spokój.
Dążenie do harmonii psyche i ciała, to spory wysiłek, ale daje wiele satysfakcji i wprowadza spokój!