Czy Crohn ogranicza/wyklucza z pewnych zawodów?

[zielona]

witam, jestem na forum gościnie (chyba) wyszło mi pogrubienie przy katnicy i wstęnicy na odcinku ok. 10 cm ale nie o tym w tym miejscu chcę napisać, moja podstawowowa choroba to recklinghausena, my też często od lekarzy jak chcemy skierowania na badania słyszymy a po co przecież tego się nie leczy i tak pan/pani kiedyś umrze
myślalam że tylko my mamy przyjemność słyszenia takich opini

[Natuśka]

Od początku swoich objawów wiem,że jedynymi osobami które mnie naprawdę rozumieją to: moja mama, która musiała znosić wszystko to, co się ze mną działo i lekarz, który się podjął mojego leczenia i który mnie już z nie jednego doła wyciągał. Przypomniały mi się jego słowa, jak z nim siedziałam chyba z godzinę na dyżurce pielęgniarskiej i mi perswadował, że ta choroba to nie koniec świata, że da się z nią żyć, a ja jak jakaś zaślepiona powtarzałam, że to się tylko tak mówi. I powiem też, że mną porządnie musiał potrząsnąć, żeby cokolwiek do mnie trafiło. Potem spytał o maturę jak poszła i powiedział, że mam studiować! Że mi pomoże jak tylko będzie mógł, nawet pozwolił do siebie dzwonić w środku nocy A to ostatnie to tak zaintonował, że mi się milej zrobiło, a potem głupio, że się zachowuję jak jakiś mały dzieciak, który nic nie rozumie...

[ewkunia]

Ja tak sobie myślę,że praca przy niemowlakach ma dobre strony... blisko do pieluszek:P Awaryjnie:D:D:D

Głowa do góry:> Jedni mają opinię taką, inni siaką,ważne, żebyś sama wiedziała,co robisz i czy jest to na miarę Twoich sił i chęci.

[Natuśka]

Jak na razie to mnie przerażają bóle stawów, bo mi się odnawiają zapalenia... Ale w tym przypadku to już nawet taki ból staje się przyjemny

[leila]

jest taki rynek pracy ale chciałabym kiedys prace mniej stresowa

[Szybkielvis1981]

Ja przez prawie 5 lat służyłem w jednostce desantowo-szturmowej, dla mnie praca jak marzenie. Latem skoki spadochronowe, wspinaczka górska, zimą narty. W ubiegłym roku miałem lecieć do Afganu, byłem już spakowany ale 4 dni przed wylotem trafiłem do szpitala i tak sie skończyła moja przygoda z wojskiem Szkoda ale cza żyć dalej...

[Miska Ryżu]

A mnie mój lekarz gastro kilkakrotnie namawiał na studia medyczne na kierunku lekarskim. Jakby zrobił to zanim skonczylam moje studia, albo zanim lekarz ogolny uświadomił mi że z moja chorobą to na medycyne nie, to bym poszła-bo zawsze chciałam. W następnym wcieleniu nie odpuszczę

[Misia]

treść wpisu została usunięta na prośbę użytkownika

[Natuśka]

mnie mój Dr zapewnił, że gdybym była na lekarskim kierunku to jako specjalizację wybrałabym na bank gastroenterologię

[Raysha]

Też miałam kiedys fazę na kierunek lekarski, ale stwierdziłam ,że chemia, fizyka to katorga dla mojego umysłu

[Nusia22]

a mi od zawsze marzyły się studia pielęgniarskie... więc swoje marzenie spełniłam,dostałam się na Śląski Uniwersytet Medyczny...szło mi świetnie,wytrzymałam I semestr w ferie trafiłam do szpitala i z przerwami cały rok sie plątałam po oddziałach.więc miałam dziekankę.Potem wrócić juz nie mogłam,odpadało mieszkanie samej w obcym miescie po 2 operacjach i z taka chorobą.Ale sie nie poddałam....
zaczęłam pielęgniarstwo w bielsku, aktualnie jestem na 2 roku.I co najwazniejsze, daje sobie radę, nawet z zaostrzeniu na oddziale.koleżanki mi bardzo pomagają.jedni przełożeni twierdzą ze crohn to pikuś,bez problemu.Inni przeciwnie.Skoncze te studia choćby nie wiem co!

[Misia]

treść wpisu została usunięta na prośbę użytkownika

[ewkunia]

Też miałam kiedys fazę na kierunek lekarski, ale stwierdziłam ,że chemia, fizyka to katorga dla mojego umysłu

też chciałam studiować medycynę. teraz jestem prawie prawnikiem-udzielam porad prawnych i (z ramienia pewnego stowarzyszenia:) jako studentka 4r. i czuję przecudowna satysfakcję, gdy im pomagam. do wc mogę zawsze:) raz pobiegłam w trakcie porady:P

[ewelina1011]

A ja powiem, że mam podobny dylemat. Mianowicie bardzo chciałabym zacząć uczyć się na ratownika medycznego. Ale dużo osób, w tym lek. rodzinny stanowczo odradzają, bo zawód nie dla kobiety, że trzeba dźwigać, sporym obciążeniem jest stres, itp. Mimo tych przeciwności czuję, że to zawód dla mnie (może mylę się). Zauważyłam, że wiele osób z naszego forum ma zamiłowanie do nauk medycznych. Chyba tak jest, że kiedy osoba choruje, zaczyna interesować się tym, co się z nią dzieje i dlaczego bardzo wnikliwie, poświęcając temu sporo czasu i naturalnie wrasta w to środowisko. Nie wem, co wyjdzie z moich planów, bo od pażdziernika br. chciałabym iść do studium medycznego i równolegle kończyć kosmetologię. Także trzymam kciuki za wszystkich, żeby spełniły się wasze marzenia i pamiętajcie, że należy brać poprawkę na to co mówią inni. Pozdrawiam, Ewelina

[exa]

trzeba realizować swoje marzenia....ograniczenia mamy tylko w naszej głowie, a jak nie spróbujemy to się nie dowiemy