Etanercept
etanercept
immunosuppressivum
L04AA
Działanie: Białko receptorowe p75 Fc wiążące się z ludzkim czynnikiem martwicy nowotworów (TNF) produkowane metodą rekombinacji genetycznej. Etanercept jest dimerem chimerowego białka i stanowi połączenie domeny receptora 2 ludzkiego TNF (TNFR2/p75) wiążącej się z zewnątrzkomórkowymi ligandami z domeną Fc ludzkiej IgG1. TNF i limfotoksyna są cytokinami o działaniu prozapalnym, które wiążą się z dwoma różnymi powierzchniowymi receptorami komórkowymi czynnika martwicy nowotworów (TNFR) - p55 i p75. Oba rodzaje receptorów dla TNF występują w formie związanej z błoną komórkową i w formie rozpuszczalnej (uważa się, że te formy TNFR regulują aktywność biologiczną TNF). Rozpuszczalne receptory w formie dimerycznej, takie jak etanercept, wykazują większe powinowactwo do TNF niż receptory monomeryczne i przez to są znacznie silniejszymi, kompetycyjnymi inhibitorami wiązania TNF z jego receptorami komórkowymi. Obecność fragmentu Fc immunoglobuliny jako elementu wiążącego w budowie dimerycznego receptora powoduje, że tak otrzymany receptor dimeryczny ma dłuższy t1/2 w surowicy. Mechanizm działania etanerceptu polega na kompetycyjnym hamowaniu łączenia się TNF z jego powierzchniowymi receptorami komórkowymi TNFR, co sprawia, że TNF staje się biologicznie nieaktywny. Etanercept może także modulować odpowiedzi biologiczne kontrolowane przez inne cząsteczki (np. cytokiny, cząsteczki adhezyjne lub proteinazy), które są indukowane lub regulowane przez TNF. Zastosowanie etanerceptu u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów powoduje u dużej części chorych istotne zmniejszenie bolesności i obrzęku stawów oraz poprawę niektórych innych parametrów służących do oceny nasilenia choroby. Lek powoli się wchłania z miejsca wstrzyknięcia, tmax wynosi 48 h; dostępność biologiczna - 76%. Etanercept ulega powolnej eliminacji z t1/2 - ok. 70 h. Klirens etanerceptu u chorych wynosi ok. 0,066 l/h.
Wskazania: Monoterapia lub leczenie skojarzone z metotreksatem aktywnego reumatoidalnego zapalenia stawów u dorosłych, w przypadkach, gdy stosowanie leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby, w tym metotreksatu, jest niewystarczające. Enbrel może być stosowany w monoterapii w przypadku nietolerancji metotreksatu lub gdy dalsze leczenie metotreksatem jest nieodpowiednie. Leczenie ciężkiego, czynnego i postępującego zapalenia stawów u dorosłych, nieleczonych wcześniej metotreksatem. Leczenie aktywnego, wielostawowego młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów u osób 4.-17. rż. w przypadkach niewystarczającej odpowiedzi na metotreksat lub potwierdzonej nietolerancji metotreksatu. Leczenie czynnego i postępującego łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych, w przypadkach, gdy stosowanie leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby jest niewystarczające. Leczenie dorosłych z ciężkim, czynnym zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Leczenie dorosłych z łuszczycą zwykłą (plackowatą) o przebiegu umiarkowanym do ciężkiego, w przypadku braku odpowiedzi na leczenie, przeciwwskazań do leczenia lub braku tolerancji na inne formy terapii układowej (włączając cyklosporynę, metotreksat, PUVA).
Dla NZJ w fazie adań klinicznych